Visie

Een duurzame leefomgeving ontstaat wanneer inwoners, gemeenten, organisaties en bedrijven het huishouden van de wijk anders gaan organiseren. We hebben het dan specifiek over het organiseren van het werk dat gedaan moet worden.

De all inclusive wijk ziet het huishouden van de wijk als één geheel. Dat maakt het mogelijk om het werk dat gedaan moet worden integraal, duurzaam en collectief te organiseren. We hebben het dan bijvoorbeeld over klimaatmaatregelen, verduurzamen van onze huizen, afkoppelen aardgas, zorg voor onze ouderen en zieken, mobiliteit of circulaire economie.

Overvloed
De naam ”de all inclusive wijk” is ontleend aan de all inclusive vakantie. Je kent het wel, een vakantie met net zoveel zon, zee, eten en drinken als je maar wilt. In onze visie kan een woonwijk ook een all inclusive resort zijn, met net zoveel werk, groen, gezond voedsel, zorg, gezelligheid als je maar wilt. Kwestie van slim organiseren. Ánders organiseren.

Schaaleconomie
De wijze waarop we nu het huishouden van de wijk organiseren, is onnodig duur en inefficiënt (de overheid organiseert het werk sectoraal, de mensen in de wijk organiseren hun huishouden individueel en bedrijven en organisaties werken resultaatgericht. De all inclusive wijk ontwikkelt heel nieuwe fysieke en sociale infrastructuur waarmee het huishouden van de wijk op een hoger schaalniveau georganiseerd kan worden. Hierdoor wordt onderlinge taakverdeling en samenwerking met bedrijven en overheden mogelijk. De impact hiervan is groot: met deze nieuwe manier van werken kunnen overheden en inwoners miljoenen besparen en bedrijven en organisaties nieuwe, communitybased businessmodellen ontwikkelen.

Complexe opgaven in de wijk
Naar onze mening kan je complexe opgaven in een wijk, zoals armoede, hoge zorgkosten, energietransitie, verduurzamen alleen oplossen als mensen zelf in beweging komen. Dit is in een gewone woonwijk nu eigenlijk niet goed mogelijk. Er zijn nauwelijks plekken of structuren om samen iets te ondernemen. En dus moet duurzaamheid, gezondheid, voedsel, geld, energie, zingeving grotendeels ingekocht worden. Dat is erg duur en niet efficiënt.

Mind the gap
in de nationale economie hoor je wel dat het middensegment verdwijnt. In de detailhandel, huurwoningen, inkomensontwikkeling zien we dat heel duidelijk. Hierdoor ontstaat er een ”gap”, een gat in de sociale en voorzieningenladder. Gevolg: opwaartse druk (gele hesjes, populisme) en neerwaartse val (armoede, verloedering, uitsluiting). Dit gat in de trap zien we ook in de wijk. We regelen ons huishouden individueel óf we kopen in bij professionele organisaties. Er zit niks tussen. Hierdoor moet een oude, alleenstaande dame óf zelf koken óf een maaltijdservice bestellen. Terwijl in de hele straat gekookt wordt. De all inclusive wijk vult dit gat met nieuwe integrale fysieke en sociale structuren, zoals een wijkbedrijf, een sociale onderneming of een zorghub.

Collectief ondernemen, professioneel samenwerken, duurzaam ontwikkelen
Wij zijn van mening dat het gat in de ladder ondernemend opgevuld moet worden. In onze visie gaan inwoners dan ook zelf voorzien in bepaalde functies, bijvoorbeeld het verzorgen van maaltijden voor de ouderen in de wijk. Op een ondernemende manier. Wanneer er specialistische expertise nodig is, wordt er samenwerking gezocht met bedrijven en organisaties. De wijk wordt zo een professionele partner en opdrachtgever in een integraal samenspel om de wijk duurzaam en gezond te maken en te houden.

Eigenaarschap
Wij zien de wijk als een bedrijf of een levend geheel waar de inwoners ook zelf werken aan een duurzame, prettige leefomgeving. Dit lukt alleen als men eigenaarschap en verantwoordelijkheid ervaart, bijvoorbeeld als men zich onderling verbonden voelt of omdat men aandeelhouder is van organisaties in de wijk die nodig zijn om het werk uit te voeren (sociale ondernemingen, wijkbedrijven, zorghubs, mobiliteitshubs etc.).

Wijkbedrijf
Een van de structuren van de all inclusive wijk is het wijkbedrijf. Het wijkbedrijf is een bedrijf van en voor inwoners. Een wijkbedrijf houdt zich bezig met communitybuilding, het organiseren van samenwerking met systeempartners en het initiëren van sociale ondernemingen en integrale hubs in de wijk (basisvoorzieningen zoals een zorghub, een mobiliteitshub, of een onderhoudshub). Het wijkbedrijf probeert het werk dat gedaan moet worden zoveel mogelijk in de wijk zelf te beleggen. Dit gebeurt door capaciteit en talent in de wijk te verbinden met opdrachten van systeempartners rond de maatschappelijke opgaven in de wijk. Hiervoor moet het wijkbedrijf het een en ander organiseren: projectgroepen, sociale ondernemingen, integrale hubs en basisvoorzieningen. Dit noemen we participatie-infrastructuur.

Het wijkbedrijf wordt professioneel gerund door een wijkondernemer. Dit is bij voorkeur iemand uit de wijk. Het is een betaalde baan. Andere rollen zijn: communitybuilder (verbinden van capaciteit en talent met werk), informatieverzamelaar (organiseren wijkdata mbt urgenties), verhalenverteller (inspireren, bewustworden mbt het duurzame perspectief). Het wijkbedrijf wordt integraal en ondernemend gefinancierd: door inwoners, gemeente, maatschappelijke organisaties en bedrijven. Het behoeft opstartfinanciering maar voorziet in principe in haar eigen inkomsten uit het werk dat door de systempartners ingelegd wordt.

De bedoeling centraal
Het schaalniveau van de wijk is perfect om complexe opgaven op te lossen, omdat je in de wijk gewoon kunt zien wat er aan de hand is. Je kunt zien waar zonnepanelen liggen en waar niet, waar het openbaar groen in de zomer doodgaat door de hoge temperaturen of vragen hoeveel ouderen eigenlijk naar een kleinere woning zouden willen verhuizen of mantelzorg nodig hebben. Kortom, de vraag ”wat is het werk dat gedaan moet worden om te verduurzamen en om ons huishouden te runnen?” is op het schaalniveau van de wijk praktisch te beantwoorden. En als je weet wat het werk is dat je met elkaar te doen hebt, kan je de uitvoering en financiering eigenlijk best eenvoudig organiseren.

Lees meer over wat wij bieden en de aanpak en tools die we gebruiken.